Zaloguj się, abyśmy mogli powiadomić Cię o odpowiedzi
Miejsce: Cesarstwo Rzymskie
Czas powstania: ok. I w. p.n.e. – I w. n.e.
Materiał: srebrzony brąz
Wymiary: ok. 3,5 x 3 cm
Zachowana w doskonałym stanie figurka orła stanowiła dekorację puginału. Stosowane w starożytnym Rzymie łacińskie słowo pugio oznaczało sztylet; od niego wzięła się nazwa krótkiej broni siecznej stosowanej do walki na bliską odległość.
Puginały będące własnością wyższych rangą legionistów były prawdziwymi dziełami sztuki, z pochwami i rękojeściami pokrytymi srebrem lub złotem, przepięknie zdobionymi. Rzeźbione lub płaskorzeźbione orły należały do powszechnych motywów zdobniczych stosowanych na militariach, gdyż orzeł jest symbolem i posłańcem boga Jupitera. Jako symbol siły tego bóstwa stał się ulubionym emblematem legionów rzymskich, a potem także uniwersalnym symbolem państwa rzymskiego.
Rzymski sztylet wojskowy, czyli pugio, jest niedostatecznie zbadaną bronią. Uczeni w dużej mierze nie zgadzają się co do jego zastosowania, ale większość przyznaje, że pugio funkcjonowało jako coś więcej niż narzędzie, ozdoba wojskowa i broń. Żołnierze używali pugio, aby zademonstrować swoją siłę fizyczną i zdolność do przemocy, a tym samym dać wyraz swojej męskości.
Obiekt prezentowany na wystawie "Ars Eucharistica. Sztuka w służbie Eucharystii" w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach.
Wszystkie obiekty sprzedawane są wraz z międzynarodowym certyfikatem autentyczności w języku polskim i angielskim oraz fakturą VAT. Obiekt posiada aktualną wycenę niezależnego rzeczoznawcy i dokładny naukowy opis.
Darmowa dostawa na terenie Polski.